Легендарниот боксер Мате Парлов доби улица во Белград, а неговиот живот е проткаен со интересни детали.
Дел од улицата Бежанијска во Ѕвездара ќе го носи името на легендарниот југословенски боксер Мате Парлов, гласаа членовите на градското собрание на Белград.
Тоа што Парлов победи на улица во Белград дојде на иницијатива на заменик градоначалникот Горан Весиќ, во време кога Белград беше домаќин на Светското првенство во бокс.
Боксот беше неговиот живот! На 16-годишна возраст започнува да се занимава со овој спорт во БК „Пула“, а по само три години ја освои титулата шампион на Југославија во полутешка категорија.
Тогаш започнува блескавата кариера на овој ас. Првиот голем успех на меѓународната сцена го постигна во 1969 година, кога во Букурешт го назначи за европски вицешампион.
Две години подоцна во Мадрид освои златен медал, а во 1973 година во Белград ја одбрани титулата најдобар Европеец во полутешка категорија.
На Олимписките игри во Минхен 1972 година, Парлов го освои златото во незаборавното финале против кубанскиот Кариљо. Во овој спектакуларен натпревар и двата ривали завршија на паркетот.
Натпреварот беше прекинат во втората рунда кога Кубанецот беше соборен по четврти пат.
Парлов својата доминација ја потврди и во полутешка категорија во Хавана во 1974 година, кога ја освои титулата аматерски светски шампион во полутешка категорија.
По завршувањето на аматерската кариера стана професионалец. Во истиот стил продолжи и на 10 јули 1976 година во незаборавен меч на „Маракана“ го победи Италијанецот Доменико Адинолфи и ја освои титулата професионален шампион на Европа во полутешка категорија, во верзијата на Светскиот бокс. Советот (WBC).
Две години подоцна, Парлов стана светски шампион, победувајќи го Аргентинецот Мигел Анхел Куел, со нокаут во 9. рунда.
Парлов е запаметен како еден од најдобрите југословенски спортисти на 20 век.
Осум пати беше шампион на Југославија, пет пати шампион на Балканот, два пати светски првак и еднаш европски првак, а освои и златен медал на Олимписките игри во Минхен во 1972 година.
Аматерски, Парлов имаше 310 борби, од кои само 13 порази. Во својата професионална кариера на 29 натпревари забележа 24 победи, три порази и две „нерешени“.
Југоносталгичарите често истакнуваат дека во поранешната држава имало двајца со кои никој не смеел да се дружи… Едниот Тито, а другиот Мате!
Парлов беше најсилниот Југословен. Мажите му се восхитуваа, го имитираа, а жените воздивнуваа по него.
Тој беше најдобар во светот. Беше непобедлив на врвот на кариерата, а оние кои се занимаваа со боречки вештини знаеја дека со шампионот нема да издржат ниту секунда. Имаше и такви кои го провоцираа и од кои насмеано ја вртеше главата.
“Никогаш не бев агресивен, иако бев жесток. Ниту се карав од основно училиште, ниту сум имал проблеми надвор од рингот. Не ги ни барав! Имаше секакви сложени типови. Сакаа да докажат себе си на човек кој освоил некои титули. Но, јас го избегнав тоа. Свртам настрана или преминувам на друга приказна“, изјави Мате Парлов.
Тој беше вљубеник во поезијата, знаеше на памет стотици песни од народна музика и го обожаваше нашиот главен град.
„Белград е град кој секогаш ќе го сакам. Таму ја поминав мојата младост“, вели Мате.
Парлов почина на 29 јули 2008 година. По тешко и кратко боледување, тој почина на 60-годишна возраст во болница во Пула.
Како може светски шампион да биде националист?!
Хрватите го пофалија по војната, а со една легендарна изјава ги нокаутираше сите што го нарекуваа националист.
“Како можам да бидам националист ако сум светски шампион? Многумина не го разбираат тоа. Тие не беа државни шампиони, а честопати не успеваа да се победат самите. Светот се восхитуваше на моите резултати и сите насекаде ме прифатија како свој, бело и црно , Го запознав светот и можам да бидам само космополит. Така гледам на спортот и животот“.
Популарниот југословенски боксер Анте Јосиповиќ еднаш откри дека Мате си останал верен до последниот здив.
„Што е со сите? Бев миленик на Тито, тој ме сакаше… Боксував за таа Југославија. А каде да бидам и кога? Сега не зависам од никој, за сите комотно да ме заборават.