Овој фудфбалер беше еден од најомилените на поранешна Југославија, човек кој ги спои навивачите на сите клубови со својата храброст на теренот, но и со својот боемски живот.
Особено беше сакан меѓу оние кои навиваа за Динамо Загреб и Партизан за кој пред заминувањето во странство настапуваше Зоран Чава Димитријевиќ.
Димитријевиќ е роден во Белград и секогаш сакал со гордост да истакнува како стојат работите во Звездара, поточно во Булбудер.
Во 1975 година Чава дојде во Хумска во Партизан и таму остана 11 години. Беше миленик на „Гробарите“, а до срцата на обожавателите допре со својата креативност и луцидни идеи.
Чава беше познат како еден од најголемите фудбалски боеми, а сликата што ја одбележа фудбалската кариера на оваа легенда е создадена во една култна белградска кафана.
Димтријевиќ е фотографиран заедно со црно-белата легенда Драган Манче како пие пиво по натпреварот и гордо им го покажува на останатите гости.
Во текот на кариерата ги носеше боите на Спартак Суботица, Динамо Загреб, а потоа и за француските екипи Дижон, Нант и Валенсиенс.
Каде и да играше Чава беше еден од најомилените играчи. Имал само 30 години кога во 1992 година доживеал тешка сообраќајна несреќа.
Беше во кома 16 дена, го доби најважниот натпревар дотогаш, преживеа, но мораше да му каже „збогум“ на фудбалот. Остана да живее во Франција каде ја помина фудбалската пензија. Практично сите заборавија на него.
Оној кој никогаш не го заборави, освен Гробарите, се навивачите на Динамо Загреб. Лошите сини момчиња му се поклонија на Чава, што не успеаја да го доживеат ниту многу поголемите легенди од него.
Легендарниот хрватски селектор Чиро Блажевиќ неодамна евоцираше спомени на Чава, кого во 1987 година од Србија го донесе во Загреб и на тој начин направи вистински фудбалски земјотрес во поранешна Југославија.
Чиро тврди дека ниту еден белграѓанец никогаш не бил толку обожаван во Загреб како Чава.
„Тој го испочитува нашиот договор и многу брзо се појави на Максимир. Ниту еден белграѓанец, ова можам одговорно да го кажам, пред или по него, не беше толку обожаван во Загреб како него. Луќето повеќе скандираа за него на трибината отколку на мене во 82 кога им го донесов долгоочекуваниот трофеј, а веќе во првиот натпревар ги фрли сите во делириум, откри Чиро.
Чава беше вистински боем. Сакаше да се дружи со пријателите, да пие и да се забавува. По мечевите се дружеа цела ноќ и го раскажуваа секој потег.
Низ градот почнаа да се шират зборови за боемскиот живот, за наклонетоста кон чашата вино, а овие приказни стигнаа до шефот на клубот.
Се почесто го немаше во првиот тим. Повеќе се зборуваше за ноќниот був Чави, а помалку за фудбалерот Чави.
Беше подобар и повнимателен кон сите отколку кон себе. Беше систематски уништен. Неговата душа беше собирен центар за исполнување на туѓите желби.
Сите околу него уживаа, а главната последица од таквото сфаќање на животот е многу скромната кариера, иако тој можеше да влезе во аналите врз основа на неговиот потенцијал.
Млад се ожени со најголемата и единствена љубов од детството – Лидија. Имал само 15 години кога се запознале. Таа беше две години постара од него, навреме го заврши Правниот факултет. Многу се сакаа и од таа љубов го добија синот Милош.
Фудбалер стана и тој, кој покрај Нант, Гренобл, Рад, Киево и Сиднеј играше и за Црвена Звезда.
Дека Чава сè уште не е заборавен меѓу гробарите покажува и муралот кој го направи навивачката група „Гробарски треш романтизам“ посветен на оваа легенда.
Ги обедини Гробари, Делии и Бед Блу Бојс
Војната во поранешна СФРЈ на Максимир беше навестена со тепачка меѓу навивачите на Динамо и Црвена звезда на 13 мај 1990 година. Антагонизмот меѓу (Bad Blue Boys) од една страна и (Delii) и (Grobari) трае со децении.
Кога Зоран Димитријевиќ замина меѓу ангелите, навивачите на овие клубови се огласија на бројни портали. Чава ги обедини. Тоа го можат само вистинските мајстори.
,,Последен пат солза пуштив пред 13 години кога почина Дражен Петровиќ, сега додека го пишувам ова солзите повторно течат. Го видов во живо на Максимир. Ви благодариме за се – напишал загрепчанецот потпишувајќи се на „БББ Трешњевка“.
извор: kurir.rs